Hoe denken Marokkaans-Nederlandse jongvolwassenen zélf over integratie?
In 2011 verscheen het proefschrift van Jurriaan Omlo, senior researcher bij Movisie, met als titel: ‘Integratie én uit de gratie? Perspectieven van Marokkaans-Nederlandse jongvolwassenen.’
Hoe denken Marokkaans-Nederlandse jongeren over integratie? Vinden ze het belangrijk en voelen ze zich als Nederlander geaccepteerd?
Succesvolle Marokkaans-Nederlandse jongvolwassenen (van 19 tot 30 jaar) vinden integratie een belangrijk onderwerp om aandacht aan te besteden. Zij ervaren het huidige politieke debat over integratie als polariserend, stigmatiserend en onrechtvaardig. De jongvolwassenen ervaren nauwelijks een politiek tegengeluid en voelen zich daardoor slecht vertegenwoordigd.
Meedoen in Nederland
De geïnterviewden benadrukken de eigen verantwoordelijkheid van allochtonen om mee te doen in de Nederlandse samenleving. Maar niet tegen elke prijs. Zij geven aan dat nieuwkomers zich niet volledig hoeven aan te passen aan de Nederlandse cultuur. Allochtonen moeten het recht hebben om een deel van de eigen cultuur te behouden. De jongvolwassenen benadrukken het wederzijdse karakter van integratie. Autochtone burgers en de overheid hebben de verantwoordelijkheid om integratie mede mogelijk te maken.
Uitsluiting aan orde van de dag
De Marokkaans-Nederlandse jongvolwassenen hebben grote moeite met het feit dat zij voor de samenleving allochtonen blijven. En dat het daarbij niet uitmaakt hoe succesvol zij zijn en hoe sterk hun binding met Nederland is. Zij worden er op subtiele en soms harde wijze voortdurend op gewezen dat zij anders zijn.
Volwaardig Nederlands burger
De geïnterviewden hebben ook prettige contacten met autochtone Nederlanders. Zij kunnen begrip opbrengen voor autochtonen die moeite hebben om de snelle culturele veranderingen te accepteren. Toch vinden de geïnterviewden dat het hoog tijd wordt dat er erkenning komt voor het gegeven dat ‘Marokkanen’ eveneens Nederlanders zijn, dat zij hier thuis horen en hier hun toekomst opbouwen. Met deze zelfbewuste houding laat de tweede generatie Marokkaanse-Nederlanders zien dat zij politiek mondig zijn. Zij eisen een plek als volwaardig burger in de Nederlandse maatschappij.